English | Español | Portugués | Italiano | Français | Deutsch | Nederlands | August 15, 2018 | Issue #43 | |||
De Andere Campagne zegt nee tegen een GSM-toren in La Paz en tegen een gasraffinaderij in The Other Campaign EnsenadaDe prijs van “vooruitgang” in Baja Californië, wordt gedumpt op degene die er niet van genietenDoor Ginna Villarreal
|
Photo: D.R. 2006 Ginna Villarreal |
De kinderen uit de buurt zien de toren als een monster. Bij de sterke wind van de afgelopen cycloon, doet het knarsend geluid van de strained metaal degenen die in de schaduw van het monster leven, vrezen voor hun veiligheid. De kinderen renden het huis uit om te zien aan welke kant de toren ging vallen. Het verhaal van de toren is een verhaal van angst en bezorgdheid. Naast de emotionele stress brengt de toren gezondheidsproblemen voort als gevolg van langdurige blootstelling aan lage intensiteit van electromagnetische stralen. De rapporten over ziektes als kanker, hersentumor, lymphoma en leukemia, veroorzaakt door de toren, brengen de inwoners van Rinconada de los Olivos, terecht bezorgd. .
De buurtgemeenschap roepen het uit: Ya Basta – Genoeg nu – en verzet zich tegen de aanwezigheid van het monster
Lenora Vitia, een gepassioneerde spreekster en activiste, licht de Andere Journalistiek met de Andere Campagne in over het verzet en de organisatie van de gemeenschap. De buren hebben een gemeenschapswacht gevormd om de werking van de gsm-antennes tegen te houden. Op 14 februari leidde dat tot een aanvaring met de politie. Toen werknemers van de gsm-maatschappij opnieuw de toegang tot de transmitter ontzegd werd, schakelden zij de hulp van de politie in, al seen rechterarm van het bedrijf. De confrontatie tussen 4 buurtbewoners en de politie die in 14 politiewagens ter plekke kwamen, escaleerde the municipal police were called in as the side arm of the cell company. In dit nieuw staaltje van het reeds gebruikelijke misbruik van macht en brutaliteit vanwege de politie, raakte een activist blind op één oog: Gelukkig Valentijnsdag vanwege Lusacell en de overheid van La Paz.
Het enige wat de buurtbewoners willen is het verwijderen van de toren. Een paar dagen voor het bezoek van Delegado Zero verklaarde Lusacell bankroet. Zoals de slang zijn huid vervangt, ontdoet dit bedrijf – in het bezit van de multinationals Bellsouth en Verizon met basis in de VS – zich op deze manier van haar verantwoordelijkheid zonder kapitaalverlies.
Wie zal er nu naar de bekommernissen van deze mensen luisteren? Delegado Zero deed dit op 14 oktober en riep de gemeeschap op door te gaan in hun stijd om deze stedelijke ruimte onder controle te houden en om de burgemeester van La Paz, Victor Castro Cocido, aan te sporen een oplossing te vinden voor de situatia, in afwezigheid van Lusacell. Enkele dagen voor de bijeenkomst, vertelde Castor Cocido, van de Partij van de Democratische Revolutie (PRD), in een commentaar over de controverse als de maatscchappij van Baja Ferries de Subcomandante Marcos al dan niet aan boord zou laten om de Zee van Cortés over te steken, dat hij de “zaak van Marcos” ondersteunt. De spreekbuis van de Zapatisten riep de gemeenschap op het stadshuis te omsingelen en Castor Cocido te vertellen dat “de zaak van Marcos is de toren met de grond gelijk te maken”.
Na een uitleg over hoe microstralen van dit soort torens “de hersencellen verbrandt”, stelt Marcos zich luidop de vraag: “Waarom plaatsen ze de torens niet naast de duur van burgemeester Victor Castro Cocido, of naast die van president Vicente Fox, wiens hersencellen toch al verbrand zijn?”
Delegado Zero lichtte de aanwezigen in over hun recht tot compensatie voor de emotionele en fysieke schade die zij ondergingen. “Wie moet betalen zijn degenen die de toren hier geplaatst hebben of degenen die dit toelieten.” Hij beloofde hen ook dat hun verhaal doorverteld zou worden en dat hij zal blijven doorvechten voor de buurt en voor hun recht in rust en zonder gezondheidsrisico’s te leven tot de toren verdwijnt.
Verder in het Noorden, in Baja California Norte, bevindt zich aan de kust een raffinaderij van vloeibaar natuurlijk gas, op slechts enkele minuten van de stad La Ensenada. Hier heeft een gevecht plaats om het gevaar en de vernietiging van een ander produkt van de kapitalistische industialisatie te verwijderen, een gevecht tegen de mogelijke en reeds aangerichte schade aan het milieu en de historische cultuur van Mexico.
Marcos with Oscar Montaña Photo: D.R. 2006 Ginna Villarreal |
Het bezwaar tegen de installatie van deze platvormen komt gedeeltijk voort uit het werkelijk en mogelijk gevaar voor het milieu. Het raffineren van ruw gas veroorzaakt directe schade aan het ecosysteem van de kustlijn van La Ensenada. Het proces gebruikt zeewater om vloeibaar gas, met een temperatuur onder nul graden, op te warmen. Dit vervuilde water komt in latere instantie terug in de oceaan en verandert de natuurlijke temperatuur van het zeemilieu. Samen met de raffinaderij komen de schepen met gevaarlijk materiaal. Omwille van het risico is de aanwezigheid van het Mexicaanse leger nodig om de regio en de schipvracht te beveiligen. Eén van de verwijten aan het adres van het bedrijf Sempra Energy met basis in San Diego is dat het een buitenlandse markt voorziet door 7 miljoen dollar te betalen om milieu-en bodemschade in de VS te omzeilen.
Een ander verwijt is dat het bedrijf de oude geschiedenis van Mexico misprijst. Het platvorm is gebouwd op een archeologische site. Een voorafgaand onderzoek van het Mexicaans Instituut van Antropologie en Geschiedenis (INAH in zijn Spaanse intiëlen) bracht een groot aantal spitsen van pijlen en mensenresten die teruggaan tot 40.000 jaar. and human remains of 4,000 years of antiquity. Dit belette de vernietiging van de site echter niet. Volgens de regering zijn alle archeologische resten “gered” en kan de bouw doorgaan..
Het energiebedrijf pronkt op zijn website over “de nauwe samenwerking met de plaatselijke gemeenschappen en diens belangrijke rol in het identifieren en oplossen van mogelijke moeilijkheden.” Nu weet ik niet zeker of ze verwijzen naar Oscar Montaña en andere leden van het burgercommitée, die zich, net als de buurtbewoners van La Rincondada de los Olvios, organiseren als activisten om terug controle te winnen over hun land. Een gevecht dat van benedenuit begint en dat strijdt voor veiligheid, gezondheid van de gemeenschap en bescherming van het plaatselijk milieu.
Click here for more from The Other Journalism with the Other Campaign
Read this article in English
Lea Ud. el Artículo en Español
Lisez cet article en français
- The Fund for Authentic Journalism