Marcos: De Zapatisten zullen de de Cucapa- en de Kiliwavolkeren van Baja Californië verdedigen

De Kiliwa hebben een “doodsvonnis” gesloten nadat de overheid en Noord-Amerikaanse natuurbehoud-groepen hen het vissen verbood; tijdens het volgende vissersseizoen zullen ze de steun krijgen van een Zapatistenkamp op hun land

Door Kristin Bricker
De Andere Journalistiek en de Andere Campagne in Baja California

4. januari 2007

MEXICALI, BAJA CALIFORNIA: Op 20 oktober vermeldde Afgevaardigde Zero in El Mayor een nieuwe stap in de Andere Campagne: het houden van een Zapatistenkamp in de indianengemeenschappen van de Cucapa en de Kiliwa, iets buiten Mexicali gelegen, om hen te beschermen tijdens het komende vissersseizoen en om het door hen uitgesproken “doodvonnis” te belemmeren. Hij bracht ook nieuw licht over de volgende fase van de Andere Campagne.

Photo: D.R. 2006 Anna Mauri

De Cucapa en Kiliwai indianengemeenschappen zijn met uitsterven bedreigd. De Cucapas tellen minder dan 300 overlevenden, de Kiliwas, 54. De regering heeft geen enkel oog voor het behoud van hun cultuur, tradities en bestaan; maar wel voor de vis in de wateren waar zij vissen en die de basis vormt voor het overleven van beide volkeren. De federale overheid, met de steun van natuurbehoud-organisaties als de World Wildlife Fund and Conservation International (bekend voor het beschermen van met uitsterven bedreigde diersoorten door bedreigde volkeren uit hun land te stoten), verklaarde op 10 juni 1993 de wateren waar zij al generaties lang vissen als Biosfeerreservaat van de Golf van Californië. Volgens de officiële website van de Nationale Commissie ter Bescherming van Natuurgebieden was dit een beslissing van “publiek belang”. De website vermeldt ook dat visvangst de leefbron is van 77 procent van de plaatselijke bevolking rond en in het reservaat. Het is dus onduidelijk wat het publiek belang is van het visverbod in de beschermde gebieden.

Het probleem ligt niet in het feit dat de Cucapas en de Kiliwas niet geven om het behoud van bedreidgde vissoorten en van de dolfijnen. Zij beweren dat het in hun eigen belang is de vissoorten te beschermen aangezien hun broodwinning hiervan afhangt. Ze willen heel graag zelf de zorg dragen voor de rivier en haar vissen, zoals ze al generaties lang doen. Hilda Hurtado Valenzuela, de secretaresse van de Cucapa viscoöperatieve, houdt vol dat de Cucapas en de Kiliwas niet verantwoordelijk zijn voor het overbevissen, hoewel zij de de gevolgen ervan moeten dragen. Hilda beweert dat zij nooit intentioneel op de bedreigde vissoorten vissen, en als dat gebeurde, dan gebruikten ze het voor eigen consumptie en niet om te verkopen. Nu gebeurt dat nooit meer, want als ze betrapt worden met een beschermde vis in de hand, komen ze op zijn minst in de gevangenis terecht.

Om de bedreigde vissoorten te beschermen, houden gewapende federale soldaten continu patrouilles in het reservaat en achtervolgen ze de vissers. Hilda Hurtado Valenzuela vertelde aan Subcomandante Marcos hoe soldaten haar zwangere dochter beletten te vissen door een geweer tegen haar buik te richten. De gemeenschap heeft ongeveer dertig aanhoudingsbevelen voor illegaal vissen, inclusief één voor het vissen op 7 kilogram vis.

Solidariteit over grenzen heen

Als protest tegen de gewelddadige onteigening van hun land en de vernietiging van hun cultuur, maakten de Kiliwas een doodspact. De vrouwen hebben een akkoord gesloten geen kinderen meer op aarde te brengen zodat de Kiliwa met deze generatie uitsterft. Marcos probeert echter de kracht van de Andere Campagne te gebruiken om hen te overtuigen dat ze niet alleen zijn en dat het niet waardig is te sterven als gevolg van een doodspact . Je kan beter al strijdend sterven.

Photo: D.R. 2006 Anna Mauri

Toen de gemeenschapsleden hun verhaal van hun strijd en doodsvonnis verteld hadden aan de Zesde Commissie, vroeg Afgevaardide Zero een pauze en een privé-meeting met de gemeenschapsautoriteiten. Terug in het publieke forum, maakte Marcos het resultaat van de bijeenkomst publiek. In naam van de Zapatistengemeenschappen stelde hij de Cucapa en Kiliwa autoriteiten voor een Zapatistenkamp op te zetten voor het vissersseizoen van 2007, tussen eind februari en half mei. Hij zei: “We hebben beslist een dringende boodschap te sturen naar de Mexicanen en Chicanos ten noorden van de Río Grande om naar hier te komen en zo het aantal mensen hier op te voeren, een veilige plaats te creëren en de Cucapa en Kiliwa gemeenschappen te beschermen tijdens het visseizoen.” Later specifiëerde hij dat de activisten een vredeskamp zullen vormen in de gemeenschap en dat brigades de vissers zullen vergezellen naar de rivier. De aanhangers van de Andere Campagne in Mexicali komen volgende week samen om een actieplan op te stellen. Marcos beloofde “Het enige wat ons kan weerhouden om naar hier te komen is het uitblijven van een formeel verzoek van de Kiliwa en Cucapa autoriteiten.”

Dit verzoek liet niet lang op zich wachten. Als reactie op het voorstel van Afgevaardigde Zero, antwoordde Hilda Hurtado Valenzuela, een Cucapa-autoriteit: “We zijn heel blij dat iemand een hulpende hand toereikt, want we hebben alle legale wegen bewandeld, van petities tot remediëring”, maar zonder positieve resultaten.

Het voorstel van het Zapatisten-kamp in El Mayor zou de route kunnen wijzigen van de volgende etappe van de Andere Campagne waarin twee commandanten naar alles zones van het land gaan om er te wonen en de Campagne te organiseren. Marcos onthulde de aanhangers de volgende fases: in december organiseren ze de reis van de commandanten, in januari volgt de Eerste Verklaring van de Andere Campagne, in februari start de volgende etappe van de Andere Campagne met de Kiliwa in het Noordwesten van Mexico en dus niet in het Zuidoosten zoals oorspronkelijk gepland was.

vertaald naar het Nederlands door Murielle Coppin

Click here for more from The Other Journalism with the Other Campaign

Read this article in English
Lea Ud. el Artículo en Español

For more Narco News, click here.