The Narco News Bulletin

Aanvang van de tweede ontmoeting tussen de zapatistenvolkeren en de volkeren der wereld.

Thema's die de start kleuren zijn autonomie, de Oaxacabeweging en de volgende indianenontmoeting.

Door Murielle Coppin en Juan Trujillo
Speciaal voor Narconews

27. juli 2007
This report appears on the internet at http://www.narconews.com/Issue46/article2743.html

Oventik, Chiapas, 20 en 21 juli 2007. Op vrijdagavond ging in deze autonome caracol de tweede ontmoeting tussen de zapatistenvolkeren en de volkeren der wereld officieel van start. Voorafgaand, op 19 juli, vond in het CIDECI van San Cristobal de las Casas de conferentie Tegen de kapitalistische uitbuiting, vóór de bescherming van de aarde en het territorium -plaats.

Photos: D.R. 2007 Alberto Gini

In de loop van vrijdag -reeds voor de officiële opening- werd er gewerkt rond de thema's gezondheid en onderwijs, twee essentiële onderwerpen in de evolutie naar autonomie (hieruit ontstonden in 2003 vijf caracoles). De rondetafelgesprekken konden rekenen op de talrijke deelname van steungroepen en individuen van verschillende nationale en internationale organisaties.

Tijdens de eerste rondetafel, met als thema gezondheid, benadrukken de promotoren de inspanning die werd geleverd tot verbetering van de infrastructuur samen met de indianen van de rebellerende zapatistendorpen. Ze hameren op het belang van een waardige en autonome gezondheidszorg en doen hiervoor beroep op de voorouderlijke kennis die hen in harmonie bracht met moeder Aarde.

De autonome gezondheidszorg kan de dag van vandaag rekenen op een heel team van gezondheidspromotoren, waaronder enkele specialisten, een ziekenhuis (met chirurgische zorg), een aantal kleinere ziekenhuizen, verschillende gezondheidscentra, een labo voor klinische analyse en een opticien waar brillen worden gemaakt. Speciale aandacht wordt gegeven aan de gezondheid van vrouwen. De gezondheidspromotoren bekwamen zich in het informeren en onderwijzen over seksuele rechten en voortplanting zowel voor vrouwen als mannen. Het zijn immers vaak mannen die verhinderen dat vrouwen een goede gezondheid hebben.

Al dit werk is het resultaat van de samenwerking tussen het gezondheidscomité, de promotoren en de bevolking. In tegenstelling tot de gezondheidszorg van de 'slechte regering' waar enkel de geneesheren en de ziekenhuizen van belang zijn, begrijpt 'het goede bestuur' en zijn promotoren dat er vele factoren in beschouwing moeten genomen worden : hygiëne, drinkwatersysteem, eten, onderwijs en preventie. Bovendien schenkt een "offieciële" geneesheer enkel aandacht aan de ziekte, terwijl een promotor zorgt voor de zieke persoon zelf, met respect voor zijn cultuur.

De rondetafel over het zapatistische onderwijs viel op door een duidelijk betoog van zijn onderwijspromotoren. Een voorbeeld van hun volharding in de oprichting van het 'andere onderwijs' is het project waar ontheemde jongeren van onder andere San Pedro Polhó en andere gemeenten onderdak vinden. Het onderwijsproject dat vorm geeft aan het autonome systeem van de zapatistische educatie werkt niet met de westerse normen van evaluatie die een schrik en competentie aanwakkert tussen de leerlingen. Jongeren moeten leren leven zonder angst omdat angst de democratie ontkent.

Deze sociale inspanning -in praktijk gebracht door de akkoorden van 'San Andrés' (ondertekend door de federale overheid en het EZLN in 1996)- beweert de educatie van de leerlingen op een zelfde peil te brengen. In de school '1ro de enero'(1 januari) volgen 180 studenten gedurende 3 jaar het secundair onderwijs. De indiaanse kosmologische visie is deel van deze inspanning en probeert de 'liefde voor de mensheid, democratie en educatie' te verstevigen op weg naar de vrijheid. Het niet scheiden van de manuele en intellectuele arbeid is volgens promotor Amos de sleutel tot deze voorgaande visie. Op deze manier kan er een uitwisseling ontstaan tussen de educatie enerzijds -gericht op het indiaanse gemeenschappelijke leven-en de cultuur en geschiedenis van de oorspronkelijke gemeenschappen van Mexico anderzijds.

Officiële opening : de symbolen, de avond en het feest

De officiële inhuldiging gebeurde door de autoriteiten van de autonome gemeenten, de steungroepen en het clandestien revolutionaire indianencomité - generale commandantie van het zapatistenleger van nationale bevrijding- voor een groot en multicultureel publiek.
Na het zingen van het Mexicaanse volkslied werd een speciaal welkom geheten aan de aanwezige vertegenwoordigers van verschillende sociale bewegingen die aan het evenement deelnemen.

Twee escortes van mannelijke en vrouwelijke zapatistische steungroepen droegen zowel de Mexicaanse nationale vlag als de rood-zwarte zapatistische vlag. Subcommandant Marcos, aan het hoofd van deze ceremonie, beperkte zich tot de beschrijving van het heterogene karakter van dit evenement, gekleurd met een aantal humoristische wenken.

Een lid van 'la Junta de Buen Gobierno de los Altos'(het goede bestuur) lichtte toe dat hun strijd, die op deze manier wordt gedeeld met andere nationale en internationale broers en zusters, een strijd is van zowel jullie als van ons. Commandante Hortencia omschreef de plaats waar deze ontmoeting doorgaat als een eerlijke hoek in ons vaderland, waar de indiaanse gemeenten weerstand bieden tegen het neoliberalisme. We heten alle eerlijke mensen hier dan ook van harte welkom en we zijn ervan overtuigd dat de weg die voor ons ligt, de weg is van de eenheid. Op dezelfde manier verklaarde zij dat de ervaringen van de opstand gebruikt worden om te werken aan een betere wereld voor de hele mensheid.

Voor dat luitenant-kolonel Moises de dynamiek van hun werk zou toelichten, bevestigde hij in zijn tussenkomst :'onze strijd duurt voort, en zal voortduren tot aan de uiteindelijke overwinning'. Om 22.24 plaatselijke tijd werd de ontmoeting officieel geopend.

Na het zapatistische volkslied brachten de live gespeelde cumbaritmes iedereen aan het dansen.

Andere regering, autonomie en vrouwen

Op zaterdagmorgen werd door de leden van 'het goede bestuur' de werking uitgelegd van de autonome politieke overheid. Ledere gemeenteraad van de autonome gemeenschappen heeft de verantwoordelijkheid één van hun inwoners ter beschikking te stellen aan het goede bestuur. Deze moeten vervolgens gedurende drie jaar een taak vervullen in een rotatiesysteem.

De commandanten Domingo en Isaías van het EZLN en de gemeentebestuurders gaven meer toelichting bij het proces naar autonomie in hun rebellerend territorium. Eén van de gemeentebestuurders eiste het recht op autonomie dat in het verleden werd vernietigd door de Spaanse veroveraars die hun meer dan 500 jaar onderworpen aan hun normen en wetten.

Betreffende de rechten en respect voor de indiaanse cultuur werd recent de geschiedenis van sabotage van hun autonomie herhaald, toen de slechte regering de akkoorden van San Andrés niet naleefde. Langs de andere kant is het zo dat hun autonomie tot stand is gekomen op basis van deze akkoorden, net als de oprichting van een internationale organisatie. De autonome regering hebben de verplichting om mee te regeren en hun respectievelijke gemeentes te verdedigen.

Het thema gerechtigheid binnen de autonome gemeenschappen werd als laatste punt uitvoerig uitgelegd door een zapatistische indiaan. Meer bepaald vanuit het gezichtspunt van hun gebruiken, gewoonten en manier van dialoog voeren tussen de betrokken partijen.

Dringend bericht uit Oaxaca

Een vertegenwoordiger van VOCAL, (de gemeenschappelijke stemmen van Oaxaca werkend aan autonomie en vrijheid) onderbrak de rondetafelgesprekken met een dringende oproep. Gedurende de laatste opstand in Oaxaca op 16 juli werden een aantal leden van een sociale beweging opgepakt en illegaal vastgehouden. Ze probeerden de officiële Guelaguetza-viering te boycotten. De leden Silvia Gabriela Hernández, Maria Guadalupe, Silvaja Ortíz en David Venegas Reyes worden momenteel gegijzeld door de regering van Oaxaca. Uit de mededeling blijkt dat ze slachtoffer zijn van slechte behandeling, handtastelijkheden en bedreigingen met geweld. We menen dat deze agressiviteit is begonnen gedurende hun overplaatsing naar de gevangenis van Tlacolula (...). We hebben bericht gekregen dat de staat zich voorbereidt elke jongerenbeweging in Oaxaca te onderdrukken. Gezien deze gebeurtenissen en diegene die nog kunnen volgen, hebben we de hulp en solidariteit nodig van iedereen.

Van de Indianenbijeenkosmt tot de sluiting

Na het laatste rondetafelgesprek verlieten de duizenden mensen hun schaarse schaduwplaatsen en verzamelden ze zich om onder de hete middagzon te luisteren naar de woorden van subcommandant Marcos. Vanuit het zuidoosten van Mexico vroeg hij aan alle aanwezigen de blik te richten op de gemeenten in het noordoosten van Mexico en de staat Oaxaca.

De verdeeldheid van de gemeenschappen veroorzaakt door externe factoren is een constante. De Kiliwas en Cucapás wiens terreinen werden afgenomen zagen zich verplicht te werken in plantages ver van hun territorium verwijderd. De Papagos van Sonora leven gescheiden van hun familie door de 'lijn van de dood' , de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten. Terwijl enkele van hun heilige gronden zich aan Noordamerikaanse zijde bevinden, werd het gebied aan Mexicaanse kant omgevormd tot een stortplaats van giftig afval. Veel indianengemeenschappen zien zich beroofd van hun landen en van hun meest fundamentele vorm van Zijn. Terwijl de Pimas vechten met de machtige drugsbaronnen om hun terreinen te kunnen behouden, strijden de Seris tegen de bedreiging dat het eiland Tiburón, het hart van de Seris waar men een toeristisch centrum wil aanleggen.

De Yaquis vormen een andere gemeenschap die reeds heel hun leven weerstand bieden tegen het verlies van hun gronden. Zij zijn de compañeros van Bikam, die de ontmoeting zullen organiseren tussen de indiaanse gemeenschappen van Amerika tussen 10 en 14 oktober 2007. Door middel van een brief aan Afgevaardigde Zero nodigden ze alle aanwezigen uit : 'Van harte welkom rechtgeaarde mensen van alle hoeken van de wereld." Subcommandant Marcos deed vervolgen een appel aan alle deelnemers van de 'Andere Campagne', dat ze hun blik werpen en luisteren naar het hart van de Yaqui-vallei. Hij nodigde iedereen uit om economische hulp te bieden (de bankrekening staat vermeld op de website van het EZLN) omdat volgens het kapitalistische systeem de gemeenschap Yaqui arm is en niet over de nodige middelen beschikken om ons te laten luisteren, elkaar te ontmoeten, samen te dansen en te zingen - zoals deze avond - in een vrolijkheid eigen aan onze opstand.

Marcos vroeg ook Oaxaca niet uit het oog te verliezen dat momenteel door het leger en de federale politie wordt omsingeld. De regering probeert elk protest te verbieden tegen de zogenaamde Guelagetza viering van Ulises Ruiz en zo ook te vermijden dat Oaxaca haar eigen en werkelijke feest zal vieren.

Op deze manier werden de activiteiten in de caracol voor die dag afgesloten door de bevelhebbers van het EZLN en het goede bestuur en namen ze afscheid van het enthousiaste internationale publiek.